Zaburzenie statyki narządu płciowego kobiet to obniżenie narządów miednicy prowadzące do wysuwania się pochwy, szyjki macicy, a w końcowym etapie do całkowitego wypadania macicy. Defekt może być widoczny w spoczynku, ale zwykle nasila się podczas codziennej aktywności, czyli przy wzroście ciśnienia wewnątrzbrzusznego.

 

Zaburzenia statyki narządu płciowego mogą dotyczyć różnych elementów anatomicznych: obniżeń przedniej lub tylnej ściany pochwy oraz wypadania szyjki macicy, macicy lub szczytu pochwy u kobiet po przebytej histerektomii. Nie wiadomo, po jakim czasie od pojawienia się pierwszych objawów dojdzie do istotnego zaawansowania choroby!

 

Stopień zaburzenia statyki żeńskich narządów płciowych ocenia się w 5- stopniowej skali za pomocą klasyfikacji POP-Q, które oceniane jest w relacji do płaszczyzny błony dziewiczej.

 

Stopień 0 – brak obniżenia.

Stopień 1 – najbardziej przodujący pkt znajduje się w odległości większej niż 1 cm powyżej pierścienia błony dziewiczej.

Stopień 2 – najbardziej przodujący pkt znajduje się na odcinku od 1 cm powyżej pierścienia błony do przynajmniej 1 cm poniżej pierścienia błony dziewiczej.

Stopień 3 – najbardziej przodujący pkt znajduje się więcej niż 1 cm poniżej pierścienia błony dziewiczej, ale nie więcej niż 2 cm mniej niż całkowita długości pochwy w cm.

Stopień 4 – całkowite wypadanie na długości całej pochwy.

Czym jest spowodowane zaburzenie statyki narządów płciowych?

Na powstanie zaburzenia statyki żeńskich narządów płciowych ma wpływ obniżenie siły mięśniowej związane z czynnikami:

 

– genetycznymi – do wystąpienia predysponują wrodzone defekty tkanki łącznej i skłonność o przepuklin

– medycznymi – ryzyko wystąpienia zwiększają przewlekłe schorzenia układu oddechowego, zaparcia, przebyta histerektomia, niedobór estrogenów

– środowiskowymi – dźwiganie ciężkich przedmiotów, praca w pozycji stojącej, otyłość, brak aktywności fizycznej i siedzący tryb życia

– położniczymi – najsilniejszy czynnik to poród drogami natury szczególnie dziecka makrosomicznego, powikłania w czasie porodów, porody zabiegowe, kolejne porody, porody u starych pierwiastek.

Jak się objawia zaburzenie statyki żeńskich narządów płciowych?

Objawy zależą od stopnia wypadania i od tego, która część narządu rodnego wypada.

Przy obniżeniu przedniej ściany pochwy – nietrzymanie moczu, przedłużony czas mikcji, przerywany strumień moczu, uczucie zalegania, kroplowy wyciek moczu po mikcji.

Przy obniżaniu tylnej ściany pochwy – zaburzenia w oddawaniu stolca.

Przy obniżaniu lub wypadaniu macicy lub pochwy – bóle w podbrzuszu i okolicy krzyża, uczucie ciążenia w podbrzuszu, ukazywanie się w szparze sromowej pochwy i/lub szyjki macicy, zaburzenia w oddawaniu moczu.

Przy obniżaniu lub wypadaniu szyjki macicy – powierzchnie pochwy stają się suche i łatwo ulegają otarciom. Powstają odleżyny, owrzodzenia, w które dołącza się zakażenie, upławy.

 

Stosunki płciowe często stają się bolesne lub całkowicie niemożliwe, a zaawansowane przypadki mogą prowadzić do niewydolności nerek.

Rozpoznanie zaburzenia statyki żeńskich narządów płciowych

– wywiad ginekologiczny i ogólny, z zaznaczeniem dolegliwości podczas opróżniania pęcherza i jelit, dotychczasowych terapii, przyjmowanych leków oraz problemów w pożyciu intymny

– badanie palpacyjne dna miednicy z określeniem ułożenia narządu rodnego, pęcherza i odbytnicy (zawsze przy użyciu wzierników dwułyżkowych) w spoczynku oraz podczas parcia

– badanie ultrasonograficzne dopochwowe

– test pessariowy i test kaszlowy

Leczenie zaburzenia statyki żeńskich narządów płciowych

Leczenie zaburzeń statyki narządu rodnego opiera się na leczeniu operacyjnym lub zachowawczym. Wybór postępowania leczniczego uzależnione jest od wieku kobiety, jej stanu ogólnego oraz od stopnia zaawansowania choroby.

 

W leczeniu zachowawczym stosuje się:

 

– farmakoterapię – miejscowo estrogeny

– fizjoterapię – ćwiczenia mięśni dna miednicy i elektrostymulacja

– stosowanie krążków dopochwowych – może on być założony przez lekarza podczas wizyty w gabinecie ginekologicznym. Do powikłań zaliczają się odleżyny, stan zapalny, upławy

 

Najczęściej znaczne obniżenie narządu rodnego wymaga leczenia operacyjnego, podczas którego dokonuje się usunięcia macicy oraz wykonuje się plastykę krocza stosując różne metody operacyjne z dostępu pochwowego, laparoskopowego lub brzusznego.

 

Uchroń się już dziś! Regularnie opróżniaj pęcherz moczowy oraz wypróżniaj się, bądź aktywna fizycznie i systematycznie wykonuj ćwiczenia wzmacniające mięśnie dna miednicy. Ich wykonywanie należy do profilaktyki nie tylko obniżenia narządu rodnego, ale również nietrzymania moczu.

 

2019-06-09