Żeby w sposób świadomy rozpatrywać uczestnictwo i wsparcie partnera w trakcie porodu, przyszła mama powinna sama sobie odpowiedzieć na pytanie, jakim wydarzeniem jest poród. Bo chociaż często odbywa się w szpitalu, to nie jest jednak porównywalny do zabiegu wycięcia migdałków lub usunięcia kamieni nerkowych.

 

Porody w szpitalu stały się popularne w Europie po II wojnie światowej. Był to gest, który udowadniał jak ważne jest ludzkie życie. Ciąże i poród połączono z ochroną zdrowia ze strachu, że człowiek w wielu aspektach prowadzi swój gatunek do zniszczenia.

 

Na drugi plan odłożono kwestię komfortu matki i dziecka, celebrację niezwykłego wydarzenia, zwieńczonego pojawieniem się nowej żywej istoty ludzkiej. Jednak emocje towarzyszące przyszłej mamie bez wątpienia odcisną się zarówno na porodzie, jak i na pierwszych odczuciach dziecka związanych z nową, nieznaną mu rzeczywistością. Nic więc dziwnego, że przeżywamy obecnie falę zainteresowania porodami w domu matki lub w domu narodzin. Przyszła mama musi czuć się dobrze, żeby poród był jak najłatwiejszy, a dziecko mogło normalnie się dostrajać do nowej, innej przestrzeni.

 

Obecność partnera, osoby zaufanej i dającej kobiecie wsparcie może więc być ważnym elementem porodu. Jednocześnie, nie powinno nas dziwić, że kobieta nie życzy sobie, żeby ojciec dziecka widział jej cierpienie, wysiłek i trud porodowy. Psychika ludzka jest rzeczą złożoną i skomplikowaną. Miara miłości kobiety do partnera nie jest potrzeba jego obecności na sali porodowej.

 

Obecność kochającego partnera może być pomocna w minimalizowaniu strachu przed porodem, który jest czymś normalnym i towarzyszy przed rozwiązaniem każdej kobiecie. Jest to lęk przed bólem, ewentualnymi powikłaniami i strach o dziecko. Lęk pojawia się niezależnie od faktu, czy jest to pierwsze czy następne dziecko. Wyjaśnia to w swoim artykule Tokofobia. Lęk przed porodem położna Agnieszka Gąsior-Guziak.

 

Świadome wsparcie kobiety podczas porodu wymaga od partnera świadomych zachowań. Temu służy jego udział w zajęciach szkoły rodzenia. Swoje przemyślenia, oczekiwania i obawy na temat szczegółów obecności przy porodzie powinna mu jasno zakomunikować przyszła mama. Kochający ojciec na pewno będzie ogromnym wsparciem dla matki, jeśli dowie się od niej, co powinien tam robić, a czego nie.

 

Obecność taty na sali porodowej może być też niezwykle ważnym doświadczeniem dla młodego ojca. Dzieci nie przychodzą w paczkach, a ojcostwo to nie tylko fakt biologiczny, ale też określony stan emocjonalny mężczyzny. Żeby to wszystko mógł łatwiej pojąć, może okazać się bardzo przydatne jego doświadczenie związane z obserwacją wysiłku porodowego partnerki.

 

Tak więc obecność mężczyzny porodu skraca czas jego trwania, minimalizuje możliwość pojawienia się depresji poporodowej u mamy, a tacie daje satysfakcję z uczestnictwa w cudzie narodzin. Szczególnie, kiedy dopadł go syndrom kuwady, czyli naturalny fenomen objawów ciąży u mężczyzny opisany w artykule Tata w ciąży, czyli kilka słów o syndromie kuwady autorstwa położnej Katarzyny Korczak.

 

Pamiętaj, że poród nigdy jednak nie jest taki sam. Może być tak, że ze względu na stan emocjonalny mamy lub taty, jak też w przypadku wystąpienia komplikacji położna przyjmująca poród lub lekarz wyproszą ojca z sali porodowej. Najważniejsze to zaufać ich wiedzy i doświadczeniu. Czasami obecność ojca może przeszkadzać. Towarzyszący porodowi tata powinien w trosce o partnerkę i dziecko zawsze bezdyskusyjnie zastosować się do próśb i poleceń personelu medycznego. 

 

Bo prawdą też jest, że czasami ojcowie przeszkadzają personelowi medycznemu w czasie porodów. To też nie jest przyszłej mamie potrzebne i rozpatrując obecność taty przy porodzie powinna brać pod uwagę charakter swojego partnera i znane jej sposoby jego reakcji na stresujące sytuacje. Bo tata może też przeszkadzać mamie w trakcie porodu.

 

 

 

2018-02-25