Szew TAC, czyli nowa metoda, która pomaga kobietom donosić ciążę

Szew TAC to stosunkowo nowa metoda, która pozwala leczyć niewydolność szyjki macicy. Niewydolność szyjki macicy (niewydolność cieśniowo-szyjkowa) to najprościej mówiąc niezdolność szyjki macicy do utrzymania ciąży do terminu porodu.

Niewydolność szyjki macicy może być wrodzona, spowodowana urazem lub czynnikami hormonalnymi i biochemicznymi. Objawy niewydolności szyjki macicy nie jest tak łatwo zauważyć. Lekarz może zaobserwować skracanie się i zgładzanie szyjki podczas badania ginekologicznego lub badania USG przezpochwowego.

 

W przypadku wystąpienia wcześniej problemów z donoszeniem ciąży związanych ze zbyt wczesnym rozwieraniem się szyjki macicy, kobieta od pierwszych dni ciąży powinna być czujna. Należy bezwzględnie od razu poinformować o tym lekarza prowadzącego ciążę i zwracać szczególną uwagę na takie objawy jak zwiększenie ilości wydzieliny pochwowej, plamienie, uczucie wzmożonego ciśnienia w podbrzuszu. Są to objawy, które często towarzyszą rozwieraniu się kanału szyjki macicy.

 

Ważne też jest regularne odwiedzanie lekarza, który będzie mógł zbadać długość i stan szyjki. Dobrze jeśli mamy stałego lekarza, u którego prowadzimy ciążę. Wówczas on, badając kobietę wielokrotnie, może zauważyć nawet drobne zmiany w stanie jej szyjki macicy.

 

Dotychczas stosowano dwie metody leczenie niewydolności szyjki macicy: zakładanie szwu lub zakładanie pessara na szyjkę macicy. Możliwe jest też postępowanie zachowawcze czyli ograniczenie aktywności ruchowej kobiety i stosowanie leków przeciwskurczowych. O wyborze metody leczenia decyduje zwykle lekarz biorąc pod uwagę specyfikę danej pacjentki.

 

Szew zakładany na szyjkę jest najstarszą metodą leczenia niewydolności i polega na założeniu szwu okrężnego na wysokości ujścia wewnętrznego kanału szyjki. Z kolei pessar to silikonowy krążek nakładany na szyjkę macicy. Jest on obecnie najpopularniejszą metodą leczenia niewydolności szyjkowej ze względu na łatwość i bezbolesność jego zastosowania. Pessar i szew są zdejmowane po ukończeniu 37. tygodnia ciąży. W przypadku wystąpienia czynności skurczowej wcześniej konieczny jest szybki kontakt z lekarzem w celu wcześniejszego zdjęcia szwu.


Mimo stosowania tych metod nadal istnieje wiele kobiet, które ze względu na niewydolność szyjkową nie mogą donosić ciąży. Ostatnio coraz bardziej popularnym staje się metoda TAC, która umożliwia donoszenie ciąży kobietom, u których pozostałe metody zatrzymania rozwierania się kanału szyjki nie zdały egzaminu.

 

Szew okrężny TAC jest to przezbrzuszny szew okrężny cieśniowo-szyjkowy. Szew ten zakładany jest podczas operacji przed ciążą. Zakładany jest dużo wyżej niż wcześniej stosowane szwy lub pessar co sprawia, że zapewnia bezpieczeństwo przez cały okres ciąży. Może on pozostać na szyjce macicy na całe życie na przykład na wypadek kolejnych ciąż.

 

W przypadku założenia szwu TAC ciąża kończona jest cięciem cesarskim. Zaletą szwu TAC jest to, że minimalizuje ryzyko wystąpienia infekcji, które jest zwiększone na przykład przy stosowaniu pessara. Do głównych wad tej metody należy oczywiście sposób zakładania wymagający operacji i częściowego znieczulenia pacjentki – istnieje ryzyko związane z zakażeniem rany pooperacyjnej. Szew ten może również zwiększać ryzyko wystąpienia zakażeń pęcherza moczowego, powodować bolesność przy współżyciu i teoretycznie – ponieważ zwęża szyjkę macicy może utrudniać zajście w ciąże (nie zostało to obecnie potwierdzone).


Szew TAC jest to więc metoda możliwa do zastosowania gdy zawiodą wszystkie inne. Wiąże się z pewnymi dolegliwościami, a jej największą wadą jest konieczność rozwiązania ciąży poprzez cięcie cesarskie. Zapewnia jednak bezpieczeństwo i możliwość donoszenia ciąży, której nie są w stanie zapewnić ani tradycyjne szwy na szyjce ani założenie pessara.

 

2018-06-09