U podłoża bólu porodowego leży lęk, który jest normalną reakcją organizmu na nadchodzące zmiany czyli zbliżający się poród. Na pojawienie się bólu kobieta zaczyna reagować lękiem. Lęk wzmaga napięcie mięśni, co prowadzi do niedotlenienia tkanek, a w konsekwencji nasila dolegliwości bólowe. Zjawisko to nazywamy triadą Reada. Oby przerwać to magiczne koło, trzeba znaleźć najlepszą metodę łagodzenia bólu. Jednym z naturalnych metod łagodzenia bólu jest właściwa technika oddychania.
Oddychanie jest naturalnym procesem fizjologicznym człowieka. Oddech, który noworodek wykonuje w pierwszych sekundach przyjścia na świat, umożliwia rozprężenie płuc i wiąże się z nieprawdopodobnym bólem, o którym szybko zapominamy. Na co dzień nikt nie skupia się poprawnej technice oddychania, natomiast podczas akcji porodowej sposób oddychania jest niezwykle ważny, dlatego powinien być kontrolowany i przeprowadzany świadomie.
Podstawową umiejętnością jest rozróżnienie oddychania torem piersiowym a oddychania torem przeponowym (brzusznym). Połóż rękę na klatce piersiowej, drugą pod pępek. Postaraj się rozluźnić i zrelaksować, możesz zamknąć oczy. Oddychanie zwykłe czyli torem piersiowym (za pomocą mięśni międzyżebrowych), spowoduje niewielkie unoszenie klatki piersiowej bez poruszania brzucha.
Następnie weź głęboki oddech nosem skupiając się na tym, aby klatka była nieruchomo, a pracowały mięśnie przepony (brzuch powinien unieść się do góry) i powoli, spokojnie wydychaj powietrze ustami, co spowoduje, że brzuch stopniowo będzie opadać. To jest właśnie oddychanie torem przeponowym.
Dlaczego właściwe oddychanie podczas porodu jest tak ważne?
Po pierwsze, dotleniasz dziecko!
W czasie porodu kurcząca się macica wywiera uciska na naczynia krwionośne. Zmniejsza się dopływ tlenu, który najlepiej można wyrównać przez odpowiednie oddychanie przeponą.
Po drugie, rozluźniasz się!
Gdy wdychamy powietrze mimowolnie napinamy wszystkie mięśnie, gdy wydychamy – napięcie znika. Pamiętaj: wydech dwa razy dłuższy niż wdech.
Po trzecie, przyspieszasz poród!
Dobry oddech + relaks daje rozluźnienie mięśni brzucha i dna miednicy, co z kolei ułatwia rozwieranie szyjki macicy.
Techniki oddechowe
Początek porodu skurcze są jeszcze słabe, a ból nie jest zbyt duży- spokojny wdech i wydech (ich długości powinny być równe). Jedną rękę połóż na klatce, drugą na brzuch. Wciągaj powietrze nosem, przy wydechu wysuwaj brzuch do przodu.
Akcja skurczowa nasila się, odczuwasz duże dolegliwości bólowe:
- oddychaj torem brzusznym, ale nieco szybciej. Wdech powinien być krótszy i nieco płytszy, a wydech szybszy, ale nadal dłuższy od fazy wdechowej
-oddychanie przeponowe z podziałem wydechu na cztery części – nabierz powietrza nosem, rozprężając brzuch, a następnie wpuszczj je przez usta za pomocą czterech rytmicznych wydechów tak, jakby chciała zdmuchnąć płomień świeczki
Ostatnia faza I okresu porodu- chęć parcia jest coraz silniejsza, jednak przeć nie można:
-należy uaktywnić piersiowy tor oddychania, oddech powierzchniowy i szybki nazywany dyszeniem. Aby zapobiec hiperwentylacji szybkie oddechy przeplataj z pogłębionym oddechem (jakbyś chciała zdmuchnąć świeczki na torcie urodzinowym). Schemat oddychania: wdech, wydech, wdech, dmuchanie świeczek, wdech, wydech, wdech, dmuchanie świeczek itd. Takie oddychanie zmniejszy ucisk przepony na dno macicy i tym samym osłabi chęć parcia.
II okres parcia
Technika Valsalvy – czyli tzw. napieranie powietrzem. Skurcze trwają nawet 60 sekund. Podczas jednego skurczu możesz przeć kilka razy. Współpracuj z położną! To ona powie ci kiedy masz wziąć oddech, a kiedy go wypuścić. Na początku skurczy weź kilka szybkich i płytkich oddechów, na szczycie skurczu partego należy nabrać dużo powietrza do brzucha, nie wydychać i pozostać w bezdechu na około 10 sekund. Powietrze powinno zostać skierowane na mięśnie dna macicy w dół kanału rodnego, otwierając mięśnie pochwy, krocz. Następnie wypuszczasz powietrze.
W fazie rodzenia główki kobieta powinna zaprzestać parcia i zacząć oddychać przez usta, wykonując serię krótkich wydechów. Tę technikę nazywamy dmuchaniem świeczek.
W nauce efektywnego oddychania pomogą ci zajęcia w szkole rodzenia oraz położna, która przyjmie twój poród. W ćwiczenia oddechowe zaangażuj osobę towarzyszącą przy porodzie np. partera, łatwiej podejmie decyzję o wspólnym porodzie, gdyż będzie widział konkretny cel swojej obecności – będzie mógł pomóc tobie w koordynacji oddechu.
Zaufaj swojej intuicji, ona podpowie ci co w danej chwili jest dla ciebie najlepsze.
2018-03-21
