Kordocenteza jako badanie prenatalne służy kontroli stanu budowy i czynności życia, i zdrowia dziecka jeszcze w życiu płodowym. Jest to przezbrzuszne nakłucie sznura pępowinowego specjalną, cienką igłą w celu pobrania 0,5 - 1 ml krwi pępowinowej.

 

Warto wiedzieć, że techniki nakłuwania są różne, jednak najczęściej nakłuwa się żyłę pępowinową z dojścia od strony łożyska. Jest to tak zwana kordocenteza przezłożyskowa. Drugą opcją jest nakłucie żyły od strony jamy owodni, w miejscu najbardziej stabilnego łożyskowego przyczepu pępowiny - wtedy takie badanie nazywamy kordocentezą przezowodniową.

 

Analiza krwi pępowinowej przydatna jest najczęściej w diagnostyce choroby hemolitycznej płodu i wad genetycznych. Całe badanie wykonywane jest pod stałą kontrolą ultrasonografu (USG) przez doświadczonego lekarza położnika, najczęściej po upływie 20. tygodnia ciąży.

 

Kordocenteza pomaga zdiagnozować bądź wykluczyć między innymi:

• anemię czy też małopłytkowość;
• ograniczenie wewnątrzmacicznego wzrostu płodu;
• ciężkie niedotlenienie u płodu;
• wady płodu, które były zdiagnozowane poprzez inne z badań prenatalnych np. w USG
• nieprawidłowości materiału genetycznego wewnątrz komórki;
• ciężkie infekcje wewnątrzmaciczne (np. różyczka, cytomegalia czy odzwierzęce toksoplazmoza i parwowiroza).

Kordocenteza może tez pomóc ocenić stan przepływu krwi u płodu, określić jeszcze przed urodzeniem grupę krwi maluszka, czy tez wady wrodzone, a także może określić przyczynę wykrytego wcześniej obrzęku u płodu oraz nakreślić przyczynę opóźnienia rozwoju płodu.

Poprzez pobranie krwi i badanie DNA płodu, czyli taki nośnik informacji genetycznej można również przeanalizować czy występują nieprawidłowości genetycznych, które mogą prowadzić np. do rozwoju zespołu Downa czy Edwardsa.

Badanie nie jest wykonywane u każdej ciężarnej. Wszystkie wskazania określa specjalista prowadzący daną ciążę. Najczęściej wskazaniem jest nieprawidłowy wynik badania ultrasonograficznego i chęć szerszego zdiagnozowania przyczyn nieprawidłowości, wcześniejsze wystąpienie urodzenia z wadą genetyczną, bądź wady genetyczne w rodzinie. Lekarz może zalecić takie badanie, kiedy występuje konflikt serologiczny.

Niemniej, kordocenteza jest badaniem refundowanym przez Narodowy Fundusz Zdrowia jedynie wtedy, jeśli kobieta znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka, np. ukończyła 35 rok życia. Skierowanie na takie badanie do szpitala przez lekarza, który nie ma umowy z NFZ będzie wiązało się z tym, że pacjentka musi ponieść pełne koszty badania, którego ceny wahają się w zależności od regionu Polski i od szpitala. Przeciwwskazaniem do wykonania kordocentezy jest zakażenie wirusem HIV matki oraz wirusowe zapalenie wątroby typu B oraz typu C.

Jako, że jest to badanie inwazyjne i trudne do wykonania, niesie ze sobą też ryzyko powikłań. Szacuje się, ze niebezpieczeństwo komplikacji podczas kordocentezy lokuje się pomiędzy 1, a 2%. Problemami związanymi z przezbrzusznym nakłuciem sznura pępowinowego mogą być:

• zagrożenie poronieniem oraz porodem przedwczesnym;
• chwilowe osłabienie czynności serca płodu;
• krwawienie z miejsca wkłucia bądź krwotok.

Zakładając, że kordocenteza nie wykrywa żadnych nieprawidłowości, wynik badania daje przyszłym rodzicom uczucie wewnętrznego spokoju i pozwala na cieszenie się w pełni okresem oczekiwania na dziecko. W przypadku wykrycia wad, daje lekarzom ogromną szansę na całkowite wyleczenie płodu jeszcze przed urodzeniem, bądź poprawę funkcjonowania organizmu zaraz po porodzie.

Więcej o badaniach prenatalnych przeczytasz w artykule na Znanej Położnej: Badania prenatalne i leczenie in utero,

 

 

2018-10-23