Tak naprawdę, mogło by się wydawać, że dziecko nie może nam powiedzieć kiedy jest głodne. Nic bardziej mylnego! Ta mała, słodka istota pojawiająca się na świecie, już od pierwszych dni daje nam pewne sygnały - są to tak zwane oznaki głodu u noworodka.

Maleństwo może manifestować głód poprzez:

 

• Szerokie otwieranie buzi;
• Wysuwanie języka;
• Wydawanie odgłosów ssania, mlaskania, cmokania;
• Wyciąganie szyi, odwracanie główki- w ten sposób dziecko szuka piersi, ale też bliskości swojej Mamy;
• Zaciskanie i otwieranie paluszków, piąstek;
• Ssanie dłoni, czasami pojedynczych palców, czasami nawet całej dłoni;
• Mruczenie, kwilenie, wydawanie cichych krzyków;
• Płacz - ten najtrudniejszy do rozpoznania, bo tak naprawdę może sugerować nam dorosłym wszystko, ale każda Mama z czasem uczy się tego jaki rodzaj płaczu sugeruje daną potrzebę.

Wszystkie oznaki głodu możemy podzielić też na trzy rodzaje i są to:

 

• Wczesne oznaki głodu - dziecko wierci się, otwiera buzię, obraca się, szuka -na te, jeśli zareagujemy szybko i rozpoznamy wymaganą przez dziecko konieczność to jest to doskonałe doświadczenie na przyszłość- szybka reakcja nie doprowadzi do sytuacji, w której dziecko płacze a my nie możemy go uspokoić. Te oznaki są po prostu wstępnym pokazaniem najbliższej osobie, która się nim opiekuje, że noworodek czy niemowlę zaczyna być głodne.
• Średnie oznaki głodu - dziecko przeciąga się, szybciej się rusza całym swoim ciałem, wkłada rączkę do buzi- są to sygnały, że jest naprawdę głodny
• Późne oznaki głodu - bardzo głośny płacz z krótkimi przerwami, dziecko robi gwałtowne zwykle nieskoordynowane ruchy, może mieć czerwoną buzię.

Rozpoznanie tego, czy dziecko zjadło wystarczająco w pierwszych dniach dla każdej Mamy jest bezdyskusyjnie trudne. Jedna Mama uczy się tego szybciej, inna dłużej, a zależy to nie tylko od niej samej, ale też od dziecka. Warto na początek zobrazować sobie, jaką pojemność ma tak naprawdę brzuszek malutkiego dziecka.

 

Zapotrzebowanie na ilość pokarmu zwiększa się wraz z wiekiem dziecka, ale nie należy się martwić, kiedy dziecko przez jakiś czas jadło systematycznie, a kolejnego dnia zje mniej. My, dorośli, też mamy różne zapotrzebowanie na ilość przyjmowanych kalorii każdego dnia i niekoniecznie coś nam dolega. Z dzieckiem jest bardzo podobnie.

W pierwszej dobie po urodzeniu zapotrzebowanie na pokarm jest niewielkie, a liczba karmień bywa bardzo zróżnicowana. Przyjmuje się, że żołądek dziecka w tym okresie jest wielkości czereśni, a jego objętość wynosi średnio 2 - 10 mililitrów.

 

W drugiej i trzeciej dobie potrzeba przystawiania noworodka do piersi waha się czasowo od 1 do 3 godzin i zależy od indywidualnych potrzeb dziecka. Tutaj dużą rolę odgrywa też technika karmienia i sposób pobierania pokarmu przez dziecko.

W trzeciej dobie popyt na pokarm wzrasta u maleństwa. Tutaj wielkość żołądka przypomina już objętością orzech włoski i wynosi około 22 - 27 mililitrów.

W pierwszym tygodniu żołądek możemy porównać rozmiarem do moreli, a jego pojemność wynosi około 45 - 60 mililitrów.

Maluszek mający około jednego miesiąca potrzebuje około 80 - 150 mililitrów pokarmu, a wielkość jego żołądka przypomina duże, kurze jajo.

Zwykle, jeśli kobieta karmi piersią, to takich karmień przyjmuje się, że jest od 8 do 12 w ciągu doby, w tym przynajmniej od 1do 2 w nocy. Dziecko zazwyczaj ssie około 15 minut i samo kończy karmienie, kiedy już nie czuje już głodu.

Efektem spożywania odpowiedniej ilości jedzenia jest moczenie przez dziecko w pierwszym tygodniu jego życia od 3 do 6 pieluszek w ciągu doby. Obiektywną ocenę tego, czy dziecko je wystarczająco, każda Mama może uzyskać poprzez kontrolę masy ciała, którą dziecko ma wykonywane codziennie jeszcze będąc od 3 do 4 doby w szpitalu. Później kontroli masy ciała noworodka dokonuje położna na wizytach patronażowych.

 

 

 

2019-02-06