Czym jest opryszczka narządów rodnych?

O opryszczce ciąg dalszy, czyli czym jest opryszczka narządów rodnych. Położna Katarzyna Korczak kontynuuje cykl artykułów o zdrowiu intymnym kobiety i o chorobach wirusowych występujących również w czasie ciąży.

Niedawno poruszałam temat opryszczki wargowej, uporczywego problemu sporej części kobiet. Teraz skupie się na kolejnej odmianie opryszczki, która wywoływana jest przez inny typ wirusa -  HSV2. Opryszczka genitalna, bo o niej mowa, atakuje narządy płciowe i okolice odbytu, a do zarażenia owym wirusem opryszczki genitalnej dochodzi poprzez kontakty seksualne.

 

Opryszczkę genitalną może wywołać także wirus HSV1 (dzieje się tak w 10 procentach przypadków zachorowań), jeśli ma go partner seksualny kobiety. Podczas kontaktów oralno-genitalnych (czyli tzw. miłości francuskiej) wirus HSV1 przedostaje się z jamy ustnej mężczyzny na narządy płciowe kobiety i może tam spowodować zakażenie.

 

Opryszczka genitalna na początku ma postać pęcherzyka lub pęcherzyków, które po pęknięciu zmieniają się w bolesne owrzodzenia. Pierwszym zmianom towarzyszy czasem silny ból i gorączka, a także powiększone są węzły chłonne. Dolegliwości trwają przez mniej więcej dwa tygodnie. Zdarza się jednak, że opryszczka nie daje żadnych objawów, dlatego wiele osób nie wie nawet, że są nosicielami jej wirusa.

 

U kobiety zakażonej wirusem HSV2 zmiany atakują błonę śluzową pochwy, sromu i szyjki macicy. Jeśli pacjentka jest nosicielką wirusa HSV2 i jest tego świadoma, to powinna bezwzględnie poinformować o tym fakcie lekarza prowadzącego jej ciążę. Lekarz ten może podjąć decyzję o profilaktycznym leczeniu przeciwwirusowym pod koniec ciąży lub zadecydować o konieczności przeprowadzenia cesarskiego cięcia.

 

Opryszczka genitalna jest  wskazaniem do cesarskiego cięcia, gdyż porody naturalne są najczęstszą przyczyną zarażenia noworodka wirusem opryszczki genitalnej (85 procent przypadków), a ponieważ układ odpornościowy tak małego dziecka jest bardzo słaby, atak wirusa powoduje bardzo poważne zmiany w centralnym układzie nerwowym dziecka.

 

Okołoporodowe zakażenie wirusem HSV2 może prowadzić do utraty wzroku, rozległych zmian skórnych, niebezpiecznego zapalenia opon mózgowych, czasem nawet do śmierci. O tym, jak ważny to problem, może świadczyć fakt, że w krajach Europy Zachodniej i w USA u wszystkich kobiet ciężarnych przeprowadza się rutynowe badania w kierunku zakażenia dróg rodnych wirusem HSV. W Polsce badań takich nie wykonuje się rutynowo, dlatego każda przyszła mama powinna być na ten problem szczególnie wyczulona.


Także w ciąży płód może zostać zainfekowany, bo łożysko nie chroni go przed HSV. Jeśli tak się stanie przed upływem 20. tygodnia ciąży, skutkiem może być poronienie lub wady płodu: małoocze, małogłowie, wodogłowie, a nawet uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Jeśli do zakażenia dojdzie w III trymestrze, istnieje ryzyko porodu przedwczesnego. Ryzyko przeniesienia na dziecko infekcji jest szczególnie duże, gdy jest to pierwotne zakażenie narządów rodnych.

 

Dlatego tak ważne jest informowanie kobiet ciężarnych, że opryszczka narządów płciowych, która wystąpi w ciąży – niezależnie, czy pierwszy raz w życiu kobiety, czy kolejny, powinna być leczona zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Każda ciężarna kobieta, która przechodzi w ciąży pierwotne zakażenie opryszczką powinna otrzymać leczenie doustne, by chronić płód. Leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej, gdyż wczesne włączenie leczenia zapobiega wystąpieniu powikłań. Najczęściej stosowane są leki doustne zawierające acyklowir.


Jeśli partner kobiety będącej w ciąży ma objawy opryszczki, powinien być także leczony lekiem doustnym. W czasie występowania objawów u mężczyzny powinno się zachować szczególną ostrożność, włącznie z abstynencją seksualną. Jeśli kobieta ma objawy opryszczki w czasie połogu, wówczas także powinna otrzymać leczenie doustne.

 

2017-03-20