Podróż do własnych źródeł. Siła życiowa

Każda z nas posiada własne źródła odnawialne energii życiowej. U każdego są inne a zależy to od cech osobowości, od doświadczeń, od naszej wewnętrznej siły życiowej.

Siła życiowa jest cechą naszego zasobu fizyczno-psychicznego, która ma za zadanie prowadzić nas przez trudy życia. Bo z siły życiowej czerpiemy energię wtedy, gdy właśnie sił na nic nie mamy.


Zauważamy przecież, że gdy wszystko idzie dobrze, układa się zgodnie z oczekiwaniami, nasza motywacja jest uspokojona, koncentracja skierowana na działanie, a my idziemy do przodu równomiernie.


Harmonijny krok staje się naszym sprzymierzeńcem do momentu, gdy na drodze nie pojawią się zakłócenia. Od stopnia umiejętności radzenia sobie z owymi zakłóceniami, które możemy również określić problemami, zależy pójście dalej.


I tu wkracza na ring siła życiowa. Nieprawdą jest, że jedni ludzie mają siłę życiową a inni nie. Bardzo często spotykamy się z określeniami:
- Ty to masz siłę życiową! Ty to jesteś dopiero witalny!


Inni zaś mówią o sobie: - Nie mam takiej siły w sobie, żeby to przezwyciężyć. Nie daję rady radzić sobie z problemami.


Okazuje się, że siłę życiową mają wszyscy. Tylko niektórzy z nas większą, innych zasoby witalne i rekonstrukcyjne są znacznie ograniczone.


Lecz jest dobra wiadomość dla tych z nas, którzy owej siły posiadają w swoich psychologicznych zbiornikach mniej. Można ją wzmocnić. Można ją odtworzyć. Można ją uzupełniać. I - najważniejsze - można jej się nauczyć, czyli wytrenować.


Siła życiowa, czyli zdolność reaktywowania w sobie pozytywnych zasobów, należy do gamy kompetencji tak zwanej inteligencji emocjonalnej, w skrócie znanej  jako IE. W odróżnieniu od IQ, czyli ilorazu inteligencji (o którym to mówi się, że jest urodzeniowy), inteligencja emocjonalna jest nauczalna.

 

Nikt bowiem nie rodzi się z wysokim poziomem inteligencji emocjonalnej. Jej kompetencje nabywamy w drodze doświadczenia, nauki o człowieku, rozwoju osobistego. Musimy jednak pamiętać, że IE należy się uczyć i pracować nad jej potencjałem. Zaniedbana - zanika.


Tak też jest z siłą życiową. Bo siła życiowa to umiejętność podejmowania decyzji ze świadomością ponoszonego ryzyka a co z a tym idzie to zdolność przepracowania problemów, przejścia nad trudnymi zdarzeniami życiowymi, przepracowanie ich i nowe, świadome spojrzenie na świat, które otwiera nowe horyzonty a stare, zmurszałe szlaki zamyka.


Zatem gdy mamy za sobą ciężki miesiąc, rok, okres i wydaje nam się, że nie mamy już szans na normalne życie i dobre perspektywy psychiczne, sięgnijmy w głąb siebie i spróbujemy określić, czym jest nasza siła życiowa i w jakim stopniu oraz z jakiego powodu została nadwyrężona. Gdy to pojmiemy, ona zacznie się odnawiać, by nam towarzyszyć w dalszej drodze.

 

2016-09-08